زون مکران

 زون مکران

مقدمه

« مکران » شامل کوه‌هاى خاورى – باخترى است که از سواحل دریاى عمان تا فروافتادگى جازموریان دنباله دارد. مرز باخترى این کوه‌ها توسط خط عمان (گسل میناب) از زون برخوردى زاگرس جدا مى‌شود و در خاور پس از گذر از بلوچستان پاکستان تا محور لاس بلا (Las Bela) ادامه مى‌یابد. در امتداد محور لاس بلا، گسل‌هاى چپگرد « چمن(Chaman Fault) » و «اُرناچ نال (Ornach Nal) » معرف یک زون ترادیسى بین زون فرورانش مکران و زون برخوردى هند – اوراسیا است. گفتنى است که از 160 هزارکیلومتر مربع گستره مکران، حدود 70 هزارکیلومتر مربع آن در ایران و بقیه در پاکستان است. از دیدگاه زمین‌شناسى، این رشته کوه، یک زمیندرز‌ کهن است که به چهره یک منشور بر افزایشى، از کرتاسه پسین یا ترشیرى پیشین تا هولوسن، در فرا دیواره یک زون فرورانش کم ژرفا و کم شیب قرار دارد. زمین ریخت‌شناسى مکران پیوند نزدیک با الگوى ساختارى، شدت چین‌خوردگى و سنگ رخساره‎ها دارد. در یک نگاه کلى، بلنــدى این رشته کوه از شمال به جنوب کاهش می یابد. اسنید (1970)، مکران را به سه واحد فیزیوگرافى « پـادگانه‌هاى دریایى » به موازات ساحــل، « نهشته‌هـاى آبرفتى شمال پادگانه‌هــا » و « تپه‌ها و بلندى‌هاى مکران » تقسیم مى‌کند. از سیماى ریخت‎شناختى شاخص مکران مى‌توان به آمیزه‌هاى رنگین، برونزدهاى چهره‌ساز فلیش‌هاى وحشى(Wild Flysch) ، آمیزه‌هاى زمین‎ساختى (Tectonic Melange) و سواحل بالا آمده ( (Raised Beach پلکانى، خلیج‎هاى نعلـى شکل و گل‎فشان‎ها اشاره کرد. بخش دریایى مکران به علت شیب تند فلات قاره پهنـــاى کمى دارد و در فاصلة 25 کیلومترى از ساحل، ژرفاى آب به 200 متر می‎رسد. گفتنى است که خمش سنگ کره اقیانوسى پیش از فرورانش و به ویژه عملکرد گسل‎هاى راندگى از عوامل چهره‌ساز مکران‎‌اند.

قلعه های تاریخی شهرستان چابهار

قلعه پیروز گَتْ:

  موقعیت جغرافیایى: بخش مرکزى - 5 کیلومترى شمال‏غربى چابهار - روستاى تیس

 قدمت: اشکانیان و ساسانیان

 خصوصیات معمارى:این اثر بر فراز یک تپه در وسط دره تیس واقع است ارتفاع تپه از ارتفاع دورشته کوه اطراف تپه بیشتر نیست. بلندى این محل تقریباً 1/5 تا 2 برابر ارتفاعات اطراف دره در محل روستاى تیس مى ‏باشد.  

تپه از تخته سنگهایى از جنس رسوبى و آهکى تشکیل شده است. آثارى از زراعت و آبادانى در اطراف تپه پیروزگت دیده مى ‏شود راه ورود به تپه سخت و پرخطر است. در قسمت پایین تپه و در اطراف آن آثارى از دیوارهاى سنگى بزرگ و قلوه سنگ و ساروج با قدمت خیلى زیاد دیده مى ‏شود. قسمت‏هاى متفرقى از دیوارها باقى هستند. ضخامت دیوار 2/5 تا 4 متر و ارتفاع آن در بعضى نقاط به 12 متر مى ‏رسد. بین دیوارهاى اصلى اطراف تپه دیوارهایى با ضخامت کمتر و به موازات دیوار اصلى دیده مى ‏شود که از یکدیگر 8 متر فاصله دارند و 200 متر طول دارند.

محوطه های باستانی شهرستان نیکشهر

تپه دِهْ قاضى:

 موقعیت جغرافیایى: بخش فنوج - روستاى ده قاضى   قدمت: پیش از تاریخ

مشخصات: این تپه باستانى در زمینى به وسعت 230 مترمربع قرار دارد که سفالهاى بدست آمده از آن متعلق به دوران پیش از تاریخ است که شبیه این سفالها در بمپور مورد شناسایى قرار گرفته ‏اند.

 تپه دَمْبانْ: 

موقعیت جغرافیایى: بخش فنوج – 5/6 کیلومترى جنوب غربى فنوج ناحیه چهل دختران

 قدمت:پیش از تاریخ      کاوشگر:مارک اورل اشتین

 مشخصات:

۱۰ مکان پر رمز و راز در دنیا را بشناسید

بسیاری از کارشناسان معتقدند که احتمالاً مکان های پر رمز و راز در دنیا توسط علم و تکنولوژی بسیار پیشرفته که مسئول کشف تمدن های گمشده هستند پیدا شده اند. اما بسیاری دیگر این مسئله را قبول ندارند و معتقدند، تمام اطلاعات و آگاهی های ما در رابطه با این مکان ها توسط فضانوردانی که از بهشت برای ما فرستاده شده اند بدست آمده است. این دانشمندان سعی می کنند معماهایی را که از زمان های قدیم در روی زمین وجود داشته و ذهن مردم را به خود مشغول کرده از طریق مذهب و دین پاسخ دهند. در این جا قصد داریم ۱۰ مکان پر رمز و راز در دنیا را به شما معرفی کنیم.

قلعه نوشیروان

قلعه نوشیروان  مجموعه ای  از  قلاع و استحکاماتی است که در بخش جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان  شهرستان چابهار  بخش نگور  دهستان سنگان قراردارند  این استحکامات که بخشی بر روی  کوه و بخشی دیگر در پای کوه قرار گرفته اند  و از سوی شمال  همجوار روستای « دک باهو »  از سوی غرب به روستای « سنگان» مشرف است  .

معرفی روستای شگیم

روستای شگیم با داشتن جاذبه های فراوان طبیعی، گردشگری و تاریخی و یکی از مناطق دیدنی شهرستان نیکشهر است.

این روستا به فاصله 28 کیلومتری شمال مرکز شهرستان نیکشهر واقع شده است از دو راهی روستای هیچان تا روستای شگیم 12 کیلومتر است یعنی از جاده ترانزیت چابهار-نیکشهر- ایرانشهر به میلک زابل 12 کیلومتر فاصله دارد.

پوشاک مردم بلوچستــان

بطورکلی پوشاک هر منطقه تحت تأثیر آب و هوای آن منطقه می‏باشد. باید گفت که لباس بلوچ، لباس قدیمی فلات ایران به ویژه اقوام پارتی(اشکانیان) می‌‏باشد که با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه، تغییراتی در آن پدید آمده است. به علّت گرمای زیاد و تابش شدید خورشید، لباس مردان اغلب به رنگ روشن می‌‏باشد و برای جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب عمامه‏ای دور سر می‌‏پیچند و شال یا لنگی بر روی شانه می‌‏اندازند. اما پوشاک زنان بلوچ علاوه بر اینکه تحت تأثیر شرایط آب و هوایی منطقه است، متأثر از فرهنگ کشورهای پاکستان و هندوستان قرار دارد. لباس زنان بلوچ به طرز شگفت آوری سوزن دوزی و یا گلدوزی شده ‏است و روسری یا سریگ زنان نیز سوزن‌دوزی و قلاب‌دوزی می‌شوند.‏